Gardenyam

Kum fırtınalarının gıpgri tozlu havasının, koca gokdelenlerinin arasında ufacık bır yuva bizimkisi. içersinde hayalini hep kurduğum bahçemin izleri, fazla bir seçeneğim yok..meyve yetişmiyor kumlu havasında sıcağında, ama bır kaç çiçek yetiyor işte bizi alıp götürmeye taa uazaklara. Karadeniz tatiline, engin yeşillikleirn hayaline....Küçük bahçemin üyelerinden 'gardenyam' ben iş yoğunluğundan onu haftada bir iki dahi sulasam, patır patır actı çiçeklerini...Baharı getirdi minik yuvamıza...Bir de mis gibi kokusu..gelip gidip kokluyoruz minik çiçeklerini.. Hayatın tüm zorluklarını, yorgunluklarını, hayal kırıklıklarını alıyor kokusu..bütün gün çalışmış biz evde yokken...suyunu, güneşle yoğurmuş hiç yılmadan biz eve geri dönmeden patlatmış goncalarını...nasıl kızgın olur insan ya da isyan eder, bu mucize azim karsısında...Bilmem benim kadar belki anlam yüklemez kimse bir çiçeğe...beni ise ayakta tutan..yasadğımı hisseddiren asıl şey Doğa...Yılmadan çalışan sistem ve inanılmaz dengesi...Beni duyduğunu anladığını da biliyorum gardenyam..solmadan çiçeklerin hadi patlatıver yenisini...