Bir umuttu yasamak-bir agaci yasatmak-yarinlari yasamak..

Doga onu yok etmeye calisan "Insanlara"inat kendini durmadan yenileyen bikmadan durmadan mucadele eden  sistem-huzur orda bulucagin-baska alemde ayni tadi alamiycagin-doga...koskocaa gezegen de bir ceviz tanesi kadar ufacik bir nokta oldugumuzu hatirlatan...Ondan ogrenecek ne de cok seyimiz varmis meger....bize ogretecegi---Biz"Bir Agac Kesildi Bir Ulke Uyandi"ile basladik cunku yeni umut dolu gunlere...

Tarihe not dusulmesi gereken gunler yasadik biz...siddetin en acimasizini...medyanin en yalancisini..sistemin en ise ayaramazini...birligin en ornek olanini gorduk..gurbette olmanin da en cok zor oldugu zamani...
Yok hayir ben politakaya..yasananlara..kaybedilen canlara..sakat kalan yurttaslara deginmiycem bu yazi da..onlar bizi zaten bu gunlere tasiycak sen bu yaziyi okudugunda...

Evet cocuk..biz cok guclu bir ulkeyiz..yemyesil dogasina asik..dilini dinini meshebini rengini asiretini kokunu ayirt etmeden severiz "Insani"bir gece ansizin uyanan halk..modern savaslarin en acimasizina hazirlandiginin farkinda dahi degildi..herkesin artik soylecek, dur diyecek cok seyi vardi...
Gozlerindeki isilti...vatan sevgisi tum dunyaya ornek olmus bir Cumhuriyetín cocugu oldugundan...Dunya'da bir cok diktator lider vardir kiyimlariyla lanetlenmis-ve bir de yenilikci liderler vardir tekrar yaratmalariyla olumsuzlesmis-biz iste boylesi bir yeniligin cocouklariyiz... hep dusunurdum Allahín bu liderleri de Dunyaya bilerek secerek gonderdigini...destan yazma..insanliga yol gostermek adina...Senin benim hepimizin bir rolu var ya bu dunyada ama kucuk ama buyuk..iste o liderlerin ki epey bir buyuktu...Peygamberlerimiz vardi, bizi allah sevgisini ogreten, dini anlatan, sevap gunah icin, ne yapmaliyiz ne yapmamlaiyizi ogreten...Sonra Dunya Modern bir hal aldi ..dinleri anlamak daha da zorlasti..gunahi sevaba karistirmak daha kacinlmaz..dini tabulastirmak, yobazlastirmak...Liderler gerekliydi bence yaradanin sevgisini hatirlatcak...dunyada ki seytanlara dur diyecek...umut verecek..yarinlari insa edicek...Mevlana vardi, Gandhi vardi, Che vardi, bilim admalari vardi soylari kirilmaktan kurtarilan..dunyayi kesfederken benligini bulan..yaradana yaklasan.lider olmalarina izin verilmeden sistem tarafindan ipleri cekilenler de..Bizim de ulu onderimiz vardi- ne sans degil mi? ya bunca yildan sonra bir lider nasil bukadar sevilir? nasil aglanir onun icin her 10 kasim'da naisl bir asktir bu-bazilarinin isine gelmedi tabi bu liderler...ne de olsa dunya modernlesiyor, zaman ilerledikce para, mal mulk,petrol daha kiymetli olmaya basliyordu hayatinda insanlarin...ne savaslar ne kiyimlar nicesi bundandi..Ama bu liderlerin giderken arkada biraktilari dersi hepimiz olmasa da anlayan kisim iste bir gun toplanicakti bir alan da..Hepsinin agzin da tek bir slogan olucakti"Sevgi, Adil bir duzen-Adalet, Baris-Insani insana kiydirmayan bir duzen" tek bir millet olacakalardi-dunya insani olmanin yanin da-amblemleri belki de sadece bir agac olacakti-haykirircasina dunyaya orda ole sessizce duran tek bir agac icin bile savasir bu toplululk-cunku onlarin adaleti sevgi ve baris esit kosullardi.... hic unutmiycagim bir goruntu var bu gosterilerden-yemyesil elbisesiyle donen semazen- ne de yakisirdi bu yeni milletin meydanina boylesi bir Anit-
Insanligi yeniden bulmuslar icin- bu yolda yasamini yitiren niceleri-gozunu kirpmadan cana kastedenlere haykirmasi icin-ve hep umut dolu yarinlar icin...
ve en tabiki unutmamak icin! bizi biz yapan degelrimizi-sevgiyi-aski unutmamak icin
Unutmamak icin aslini-
Sonra her gun haykirsin diye Mevlanin dedigi bi-"Biz birleştirmek için geldik, ayırmak için değil."

Ben Iste "BU" yum

Yasanan her zorluga, sikintiya, hayal kirikligina ragmen..bana hep sorarlar sen hep guluyorsun diye...Yuzunde hep gulumseme...Sanirim ben hayati tum benligimle yasamayi seviyorum..onu kucakliyip birakmamacasina..askimi, mutlulugumu dolu dolu yasamaya...hayati anlamaya onun her anindan bana fisildadiklarini anlamaya...ogrenmeye..pismeye...
Ben iste "BU" yum aslinda,

   Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
   Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
   Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
   Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği 
(Ask..her yerinde olsun hayatimin..iliklerime kadar hissedicem ben bi cicegin sevgisini..kocamin askini..ailemin huzurunu..yarinlarin umudunu...)

   İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
   Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
   Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
   Kopmaz kökler salmaktır oraya
(Dalip dalip gitmelerim buyuzden belki..konusmadan izlesem su guzel dunyayi..mucizelerini..fisildayisini duysam...)

   Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
   Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
   Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
   Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin ( Ben herseyi yasamak istedigim icin yasarim...samimiyetle..tum yuregimle)

   İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
   Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına ( Asla Asla muziksiz olmaz...ozellikle haftasonu kahvaltilari..guzel mum isiginda dinlenme saatleri..)

   İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
   Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına ( Tum zorluklari tercih etmem bu yuzden belki..Mert'im der ki; buz gibi denize girmek gibi hayat..yavas yavas girmek zor gelir seni korkutan yeniliklere..birden atla icine ve gor bak seni nasil dinginlestirdigini, uyandirdigini, tazeledigini..)

   Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
   Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
   Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
   Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın ( Kesfetmek...farkli hayatlari, dinleri, diyarlari...hep heepp daha uzaga..KESFETMEYE sevgilimle sonsuzlugu...)

   Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
   Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
   Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
   Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı 
( Hayat bir ogretiler dengizi..huzunler, hayal kirikliklari, pismanliklar, keskeler...ama ogrenmek icin burdayiz..yasadigini nasil anlar ki insan ogrenmeden..)

   Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
   Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına 
   Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
   Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana  
 ( Ben bu armagana sukrediyorum her an her gun..bana sundugu herseye...ve onu, sevgilimle, ailemle bir daha yeniden kesfedip buyutup daha da anlamlastirmaya...Yuregim sigmazcasina, tasarcasina evrenden:))

Ataol BEHRAMOĞLU ( nasil bir anlamaktir bu hayati..nasil bir farkindalik...)

Bazılarımız Savaşçı Doğar

Bir yerde okmuştum, davranışlarınıza dikkat edin alışkanlıklarınız olur, alışkanlıklarınız ise karakteriniz, karakteriniz ise kaderiniz diyordu...bu zamana kadar hiç anlam verememiştim nedemek istediğine...yaşadıkça anlamam gerekirmiş...
Tıpkı bazılarımızın savaşçı doğması gibi...savaşarak doğan hayat boyu savaşan ve savaşması gereken yollara çıkan insanlar...
Bazılarımızın ise önüne serilir herşey,  kısmetlerı ardı ardına..şansı yolu hep açıktır, fazla emek vermeden elde edebilir ulaşmak istediği noktaya...ya da kendini çok yıprtamasına gerek olmaz..cici cicidir hayatı hayalleri hedeflerine ulaşmak için dikenlerle dolu yollardan geçmesi gerekmez...hayat içinde koşturduğu tarla olsa..yağmuru bol toprağı bereketli bir memleketin en değerli tarlasının çiftçisi olurdu..

Kimileri ise..ulaşmak istedikleri noktaya savaşarak gelmelidir..tırnaklarıyla kazıyarak...canını dişine takarak, sorumlulukları omuzunda yük, çelişkiler engeller önünde bir çelme...düşe kalka devam etmeledir...kimi zmaan elinden tutan olur..kimi zaman desteğini esirgemeyen sevdiklieri..ama asla ve de asla hazıra konamaz..hep uğraşmalıdır..tıpkı muhteşem bir ürünün hayalini kuran gece gündüz tarlasını biçen..ama ne yağmuru alan ne de toprağı verimli olan bolegesinde yaşayan bir çitfçi gibi...

Savaşçı doğduğunu bilmeli bir insan üzülmemekk ve elde edemediklerine pişmanlık duymamak imrenmemek için..çünkü davranışları onun kaderini oluşturdu yavaş yavaş sinsi sinsi...belli etmeden...dokundurmadan..
Kaderinizle savaşmak yerine, davranışlarınızı değitirmenin bir yolunu bulun belki de gizi buna bağlıdır kaderin şansın..siz onunla oynamaya başladığınızda dengesi sasar sizi belki de kolay çiftçiyle karıştırır...umut değil mi sonuçta hep yaşam..

Ben kabul ediyorum mesela artık savaşcı doğduğumu..öncelikle kimsenin hayatı işi ile maddiyatı ile kendiminkini kıyaslamamamı sağlıyor çünkü biliyorum , bu hayatın bir çok aşamasında ben tercih ettim savaşmayı..onüme kolay seçenekler çıkmasına rağmen ben hep zoru tercih ettim korkak olmadığımı ıspatlamak istercesine...başka bir dil öğrenmek adına çok ünlü bir lisenin davetini geri çevirdim ilk hatırladığım  zorlu yola girmeme neden oldu bu..üniversitede hem yolu çok uzak hem bölümünün bana geri dönüşü çok zor olucak bir yere girmeyi tercih ettim.tam dört sene her gün ortalama 6 saatimi yolda geçirdim bu bölümü bitirmeye direttiğim içinç.ben heryerde başarılı olabilrim diyerek..yanı ben belırledim kaderimi..çünkü sunulan iki şıklı tercihkerde zor olanı seçtim savaçcı kaderime yenı taşlar ekledim..ailem hep zorluydu örneğin benim hep...yaşadıklarımız..alışkanlıklaırmız..mutluyduk da..ama savaçıydık...şimdi kişiliğim oturmuş sanıyorum derken..davranışlarımn oluşturduğu kaderim bana zorlu bir dönem başlattı ...busefer benim tercihim değildi..mücadelemi gene verdim belki kendim adına ama karar bu sefer beni hayat getirenlerdeydı...ama ben bu yenı zorlukla alışkanlarımın kaderim nasıl etkiledğini farkettim..ve bunu değiştirmek için aslıdna herşeyin ben de bittiğini..işleri iyice zorlaçtırmamk adına önce kaderimin savaşçı bir hayata kurulu olduğunu kabul ettım sonra kaderi belirleyen zorlukları seçme alışkanlığını dizginlemeye...biraz da hayat aksın siz onu izleyin..zorluklar, sorumluklar, sizin alışkanlıklarınıza alışanlar rahatız olacak bu durumdan ılk basta...ama dinleyin bi beni ben biraz arkaya yaslanıyorum izlinizle...hayat aksın beni de içine alsın..

I have been running so sweaty my whole life, urgent for finish line...and i have been missing the rapture this whole time...of being forever incomplete...